Kötü görünməkdənsə, kötü olman yaxşı
Özəlliklə suç
işləmədən, suçlanırkən boş-boş.
Zövq ala bilməyəcəksənsə onların gözündə pis-
Sənin gözündə
düzgün görünən işlərdən.
Nəçun uyğunlatmam gərək həvəslərimi birər-birər
Tərs görən
iyrənc gözlərlərin saxta təsdiqi ilə?
Yoxsa məndən də cılız güdükçülərmi-
O gücsüzlərmi
yaxşı-pisə ölçü-yarğıc?
Mən olduğum kimiyəm, enilməm heç zaman
Cılızlığını
göstərməyə can atan xırdaçılara bir an.
Bəlkə onlar azğın, mən haqlı, iyrənc baxışların-
Ölçüsüylə
dəyərləndirir gördüklərini hamısı.
Budur onların ömürlük içində gəzdirdiyi həvəs:
Hamını kötü
sanmaq, sonra kötülükləri aramaq...
'Tis better to be vile than vile esteemed,
When not to be receives reproach of being,
And the just pleasure lost which is so deemed
Not by our feeling but by others' seeing.
For why should others' false adulterate eyes
Give salutation to my sportive blood?
Or on my frailties why are frailer spies,
Which in their wills count bad what I think good?
No, I am that I am, and they that level
At my abuses reckon up their own;
I may be straight, though they themselves be bevel.
By their rank thoughts my deeds must not be shown,
Unless this general evil they maintain:
All men are bad, and in their badness reign.
No comments:
Post a Comment